İnsanın bir sosyal çevresi bir de varoluşsal hakikati var. Hayat da bir özen, itina istiyor. Nelere nasıl dikkat etmeli?
Allah korktuklarınızdan emin etsin, umduklarınıza nâil etsin, utandırmasın iki cihanda. Kendinize zarar vermekten de korusun sizleri. En büyük, en mühim meselemiz odur. Çünkü insanına en etkili zarar ancak kendisinden gelir.
“Sitem hep âşinâlardan gelir bîgâneden gelmez” demişti şair. Yani en tanıdığından gelir sana zarar. Bu şiiri okuyanlar, bu mısrayı görenler muhtemelen yakın akraba diye düşünebilir. Doğrudur, orası da doğrudur. Akrabanın akrabaya akrep etmez ettiğini, doğrudur da asıl zarar ondan da fazla insana kendisinden gelir. Ona karşı uyanık olmak lazım. “Bana hiç nefs-i emmârem gibi sû’-i karîn olmaz. Bu düzd-i hânegînin kimse mekrinden emîn olmaz” dedi bir başka şair. Nefis gibi bir düşmanın varken düşmana ne hacet? En büyük, en belalı düşmanla zaten iç içeyim, yüz yüzeyim. Canıma okuyor, diyor. O varken bana düşman lazım değil diyor.
Hikmet ehli zatlar dediler ki, otur düşün. Düşün, değerlendir. Nihayet kendini düşünüyorsun. Kendindir problem, sensin yani. Ne düşüneyim? Şunu düşün: Ben neyin peşindeyim? Derdim ne? Neyi takip ediyorum? Neyi kovalıyorum? Çünkü insan neyin peşindeyse değeri o. Ölüm sana talip. Cennet veya cehennem sana talip. Sen neye talipsin? Maksat bu teşhisi, bu tespiti çok doğru yapmaktır. Her şey buna göre belli olur. Buna göre tayin edilir.
İnsanın en zayıf tarafıdır… Kendini hüsnü zan eder. Biz iyiyiz canım filan der. Tamam, iyisin de daha iyi ol canım. Allah Allah. Yani maddiyatta senden ileride olana baktıkça bakıyor ve kaybediyorsun. Tersi doğrudur. Maddiyatta senden geride olana bak. Senden daha az geliri olan, senden daha zor şartlarda yaşayan insanları gör. Bu senin şükrünü artırır, mutluluğunu artırır. Bir kendine gelmeni sağlar. Maneviyatta da senden ileride olana bak bir zahmet. Bu senin sana yapacağın en büyük iyiliktir.
Suyu görüyorsunuz. Herkes onu sever....
Yazının tamamını dergimizden okuyabilirsiniz.
.jpg)
